Caput 52

1 In finem, Pro Maeleth intelligentiae David. Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus.

2 Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus: non est qui faciat bonum.

3 Deus de caelo prospexit super filios hominum: ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.

4 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.

5 Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis?

6 Deum non invocaverunt: illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent: confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.

7 Quis dabit ex Sion salutare Israel? cum converterit Deus captivitatem plebis suae, exultabit Iacob, et laetabitur Israel.